فاطمه نظری

​روايت دارد نيمه شبى (اگر شب ماه رمضان باشد ديگر بهتر) مؤمن كه سر به سجده گزارد در سجده خوابش ببرد از عالم اعلى ندا بلند مى شود: ((اى ملائكه نگاه به بنده ضعيف ما بكنيد)) يعنى اى ملائكه! اگر تمام شما در حال سجده ايد تضاد در وجود شما نيست، اما اين مؤمن ما چرت و خستگى دارد، مع الوصف چطور خواب بر چشمش حرام كرده، از بستر بلند شده، به در خانه آمده است. ببينيد چگونه ما را مى خواند، شما بگوئيد با او چگونه معامله كنم؟ مى گويند: پروردگارا! “مغفرتك"بيامرزش. 

ندا مى آيد: آمرزيديم، ديگر به او چه بدهيم.(خدا كريم است، دستگاه هم وسيع است) عرض مى كنند: پروردگارا! “جنتك"بهشتش بده. 

ندا مى رسد: بهشتش نيز داريم، ديگر چه بدهيم؟ 

حاصل روايت آن است كه ملائكه مى گويند: پروردگارا ديگر ما بالاترش را نمى فهميم. بالاتر از بهشت نمى دانيم. ندا مى رسد ما خودمان مى دانيم، جمال آل محمد صلى الله عليهم اجمعين را نشانش مى دهيم فاصله بين او و اهل بيت را برمى داريم، مظهر جمال خود را به او نشان مى دهيم.

​◀️ اعتقاد به وجود مصلح جهانی در سایر ادیان

❓ آيا اعتقاد به وجود مصلح جهانى، مخصوص مسلمانان است يا اينكه اديان ديگر نيز به آن اعتقاد دارند؟

❗️ بر اساس مطالعات و بررسى هاى صورت گرفته در متون دينى مذاهب مختلف و باورها و اعتقادات اقوام و ملل جهان، اعتقاد به ظهور «منجى و مصلح جهانى» و باورداشت آينده اى روشن و مطلوب، عقيده اى عمومى و فراگير است و اختصاص به يك يا دو مذهب ندارد.

نام هاى موعود در بعضى از كتاب هاى اديان و ملل مختلف چنين است:

1️⃣ «صاحب»، در صحف ابراهيم؛

2️⃣ «قائم»، در زبور سيزدهم؛

3️⃣ «قيد مو»، در تورات به لغت تركوم؛

4️⃣ «ماشيح» (مهدى بزرگ)، در تورات عبرانى؛

و …

​دست همه لاله‌ها

قاصدكي از دعاست

كوه پر از غصه است

چلچله هم بي‌صداست

كاش به پايان رسد

سردي اين آسمان

كاش بيايد دگر

مهدي صاحب زمان(عج)

​شب همان شب که سفر مبدأ دوران می‌شد

خط به خط باور تقویم مسلمان می شد
شب همان شب که جهانی نگران بود آن شب

صحبت از جان پیمبر به میان بود آن شب
در شب فتنه، شب فتنه، شب خنجرها

باز هم چاره علی بود نه آن دیگرها
مرد مردی که کمر بسته به پیکار دگر

بی زره آمده در معرکه یک بار دگر
تا خود صبح خطر دور و برش می‌ رقصید

تیغ عریان شده بالای سرش می ‌رقصید
مرد آن است که تا لحظه آخر مانده

در شب خوف و خطر جای پیمبر مانده
گر چه باران به سبو بود و نفهمید کسی

و محمد خود او بود و نفهمید کسی
در شب فتنه شب فتنه شب خنجرها

از هم چاره علی بود نه آن دیگرها
دیگرانی که به هنگامه تمرّد کردند

جان پیغمبر خود را سپر خود کردند
بگذارید بگویم چه غمی حاصل شد

آیه ترس برای چه کسی نازل شد
بگذارید بگویم خطر عشق مکن

جگر شیر نداری سفر عشق مکن
عنکبوت آیه ‌ای از معجزه بر در دوخت

تاری از رشته ایمان تو محکمتر دوخت
از شب ترس و تبانی چه بگویم دیگر!؟

از فلانی و فلانی چه بگویم دیگر؟
یازده قرن به دل سوخته ‌ام می ‌دانی

مُهر وحدت به لبم دوخته ‌ام می ‌دانی 
باز هم یک نفر از درد به من می‌گوید

من زبان بسته ‌ام و خواجه سخن می‌گوید
من که از آتش دل چون خُم مِی در جوشم

مُهر بر لب‌ زده، خون می‌خورم و خاموشم
طاقت ‌آوردن این درد نهان آسان نیست

شِقشقیّه است و سخن گفتن از آن آسان نیست

اگر کسی باعث زمین افکندن تو شد،خدا هست دستتو بگیره و بلندت کنه.اما اگر خدا فردی رو که تو رو زمین زده،به زمین بزنه،کسی دیگه نیست کمکش کنه